خور عبدا

لغت نامه دهخدا

خور عبدا. [ رِ ع َ دُل ْ لاه ] ( اِخ ) نام ناحیتی است در شمال غربی خلیج فارس. ( یادداشت مؤلف ).

جمله سازی با خور عبدا

در برنامه هاى اسلام به مسئله ى عزّت توجه خاصى شده است. پرستش ‍ خداوند عزيز،عزّت آفرين است، اما بندگى در برابر غير خدا (خواه جمادات يا غير آن ) ذلّت است.كفى بى عزّا اَن اكون لك عبدا