خروج دابه الارض

[ویکی فقه] خروج دابة الارض. خروج دابة الارض از نشانه های حتمی ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) می باشد.
خروج دابة الارض به معنای بیرون آمدن جنبندۀ زمین است. این پدیده، هم در روایات شیعه و هم در روایات اهل سنت، مورد اشاره قرار گرفته و از آن به عنوان اشراط الساعة و یکی از نشانه های نزدیک شدن قیامت یاد شده است. دابه در روایاتپیامبر اسلام (صلی الله علیه واله وسلم)، فرمود: عشر قبل الساعة لا بد منها: السفیانی و الدجال و الدخان و الدابة و خروج القائم و طلوع الشمس من مغربها و نزول عیسی و خسف بالمشرق و خسف بجزیرة العرب و تار تخرج من قعر عدن تسوق الناس الی المحشر:ناگزیر، ده چیز پیش از قیامت رخ خواهد داد: سفیانی، دجال، دود، دابه، خروج قائم، طلوع خورشید از مغربش، نزول عیسی بن مریم، خسف به مشرق، خسف به جزیرة العرب و آتشی که از قعر عدن خارج می شود و مردم را به سوی محشر می برد. آنچه این اتفاق را نزد شیعه مهم ساخته، روایاتی است که از خروج دابة الارض به عنوان رجعت امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) یاد کرده است.امام باقر (علیه السّلام) فرمود: امام علی (علیه السّلام) پس از ذکر اوصاف خود، فرمود:... انی... و الدابة التی تکلم الناس:... من، همان جنبنده ای هستم که با مردم سخن می گوید...
[ویکی فقه] خروج دابة الارض از نشانه های حتمی ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) می باشد.
خروج دابة الارض به معنای بیرون آمدن جنبندۀ زمین است. این پدیده، هم در روایات شیعه و هم در روایات اهل سنت، مورد اشاره قرار گرفته و از آن به عنوان اشراط الساعة و یکی از نشانه های نزدیک شدن قیامت یاد شده است.
دابه در روایات
پیامبر اسلام (صلی الله علیه واله وسلم)، فرمود: عشر قبل الساعة لا بد منها: السفیانی و الدجال و الدخان و الدابة و خروج القائم و طلوع الشمس من مغربها و نزول عیسی و خسف بالمشرق و خسف بجزیرة العرب و تار تخرج من قعر عدن تسوق الناس الی المحشر:ناگزیر، ده چیز پیش از قیامت رخ خواهد داد: سفیانی، دجال، دود، دابه، خروج قائم، طلوع خورشید از مغربش، نزول عیسی بن مریم، خسف به مشرق، خسف به جزیرة العرب و آتشی که از قعر عدن خارج می شود و مردم را به سوی محشر می برد. آنچه این اتفاق را نزد شیعه مهم ساخته، روایاتی است که از خروج دابة الارض به عنوان رجعت امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) یاد کرده است.امام باقر (علیه السّلام) فرمود: امام علی (علیه السّلام) پس از ذکر اوصاف خود، فرمود:... انی... و الدابة التی تکلم الناس:... من، همان جنبنده ای هستم که با مردم سخن می گوید...
ماهیت و تطبیق دابه
دربارۀ ماهیت دابه و چگونگی خروج او (به ویژه میان اهل سنت) سخن های فراوانی گفته و گمانه های بسیاری زده شده است. برخی نوشته اند:دابه، به معنای جنبنده و ارض به معنای زمین است. بر خلاف آنچه برخی می پندارند، دابه فقط به جنبندگان غیر انسان اطلاق نمی شود؛ بلکه مفهوم وسیعی دارد که انسان ها را نیز در بر می گیرد؛ چنان که در آیه ۶ سوره هود می خوانیم: و ما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها...، هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر این که روزی او بر خدا است.دربارۀ تطبیق این کلمه، بنای قرآن بر اجمال و ابهام بوده و تنها وصفی که برای آن ذکر کرده این است که با مردم سخن می گوید و افراد بی ایمان را اجمالا مشخص می کند؛ ولی در روایات اسلامی و سخنان مفسران، بحث های فراوانی در این زمینه دیده می شود. در یک جمع بندی می توان آن را در دو تفسیر خلاصه کرد:
← موجودی غیر عادی
...

💡 و نيز در همان كتاب است كه ابن منذر و ابو الشيخ از ابراهيم روايت كرده اند كه گفتهاست: هيچ آيه اى در قرآن براى اهل آتش اميدوار كننده تر از اين آيه نيست كه مى فرمايد:(خالدين فيها ما دامت السموات و الارض الا ما شاء ربك ) آنگاه اضافه كرده كه ابنمسعود گفته: بر دوزخ زمانى فرا رسد كه درهايش بسته شود.

💡 در حـالى كـه در سـوره حـاقـه آيـه 14 مـى خـوانـيـم: و حـمـلت الارض والجـبـال فـدكتا دكة واحدة زمين و كوهها از جا كنده ميشوند، و يك مرتبه در هم كوبيده خواهندشد.

💡 با توجّه به روايات ياد شده هيچ شكى باقى نمى ماند در اينكه منظور از دابة الارض درقرآن اميرمؤمنان على عليه السلام است كه در آخرالزمان به دنيا بر مى گردد.

💡 انه كان اذا رفع راءسه صلاته من السجدة الاخيرة جلس جلسة ثم نهض للقيام وبادر بركبتيه من الارض قبل يديه، و اذا سجد بادر بهما الارضقبل ركبتيه

💡 و دو آيه (آمن الرسول...) غرض ديگرى رادنبال مى كند غير آن غرضى كه آيه: (لله ما فى السموات و ما فى الارض...) درصدد بيان آن است، و انشاء اللّه به زودى مطلب روشن تر خواهد شد.

💡 پيامبر اكرم: اذا كان امرائكم خياركم و اغنيائكم سمحائكم و امركم شورى بينكمفظهر الارض خير لكم من بطنها، و اذا كان امرائكم شراركم و اغنياؤ كم بخلائكم و لم يكنامركم شورى بينكم فبطن الارض خيرلكم من ظهرها