حسن مراغی

لغت نامه دهخدا

حسن مراغی. [ ح َ س َ ن ِ م َ ] ( اِخ ) ابن حسین بن حسن خیابانی بغدادی معروف به درویش اشرف. او راست: خمسه درویش اشرف. ( ذریعه ج 7 ص 259 ). رجوع به درویش اشرف شود.

فرهنگ فارسی

ابن حسین ابن حسن خیابانی بغدادی معروف بدرویش اشرف اوراست خمسه درویش اشرف

جمله سازی با حسن مراغی

حمدالله مستوفی، دین مراغی‌های الموت را آیین مزدکی نامیده‌است.
شامل بازخوانی ۲۲ تصنیف منسوب به عبدالقادر مراغی، نظریه‌پرداز و آهنگساز دورهٔ تیموری است که توسط «گروه عبدالقادر مراغی» به سرپرستی محمدرضا درویشی و خوانندگی همایون شجریان ضبط و در قالب ۳ سی‌دی، در سال ۱۳۹۰ منتشر شد.
مراغی یا مراقی یکی از گویش‌های زبان تاتی از دستهٔ زبان‌های ایرانی شاخه شمال غربی است که در استان قزوین و بیشتر در نواحی الموت رایج است. این گویش در تمام نواحی استان قزوین به یک شکل سخن گفته می‌شود. از ویژگی‌های این گویش تمایز مونث و مذکر مجازی و حقیقی است. همچنین در این گویش شناسه مطابقه روی مفعول می نشیند نه روی فعل.
مردم روستای سوته‌کش از دیرباز به مراغی که از گویش‌های زبان تاتی است، صحبت می‌کنند.
کش‌آباد علیا، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است. مردم این روستا به مراغی که از گویش‌های زبان تاتی است، سخن می‌گویند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سلیطه
سلیطه
تازه
تازه
اسرع وقت
اسرع وقت
فال امروز
فال امروز