حافظ رملی

حافظ رملی.[ ف ِ ظِ رَ ] ( اِخ ) ابوالقاسم. رجوع به رملی شود.

💡 نیستم حافظ مرا نوری بده در دو دیده وقت خواندن بی‌گره

💡 نغمه حافظ شنو ز خامه صائب چندنشینی که خواجه کی بدر آید

💡 حافظ ار در گوشهٔ محراب می‌نالد رواست ای نصیحت‌گو خدا را آن خمِ ابرو ببین

💡 بیار می که به فتوی حافظ از دل پاک غبار زرق به فیض قدح فروشویم

💡 تو چند باشی حافظ رسوم مردم را بیا بدرگه ما تا شوی بما محفوظ

💡 به بند اسرار لب را چون ندارد سخن پایانی اندر شان حافظ