تند باز

تند سویم به غضب دید که برخیز و برو خسکم در ته پا ریخت که بگریز و برو

چو شبدیز من جَست از این تند رود ز من باد بر دوستداران درود

برانگیخت از جای شبرنگ تند ز تندیش شد تیغ خونریز کند

ز تند باد حوادث فتاده کشتی دل در آن محیط که او را کرانه نیست پدید

سپهبد بر آن درد تند از کمین به زیر آمد از پیل با گرز کین