تاج دیک

عزل‌ از من و نصب از من و دربار از تو تخت از تو و تاج از تو و شاهی از من

گردون مگر مصحف نامش شنوده بود کابشر نوشت نامش بر تاج مشتری

تخت زرت چو مشرق و ظل خدای گشت بگذاشت تاج چرخ ز تخت غبار تخت

چو نرسی نشست از بر تخت عاج به سر بر نهاد آن سزاوار تاج

من اینک به مرو آمدم کینه‌خواه نماند به هیتالیان تاج و گاه