بیع الحاظر للبادی

رضا به بیع نشد ورنه ماه و ماهی را به مهر خود ز سر شوق مشتری می کرد

هر چه بخشی که بگیری دگری آن نه جود است که بیع است و شری

بیع جواهر به سفالی که چه بذل حقایق به خیالی که چه

جان در بهای مهر سگ کوی او بده تا عقل گویدت که زهی بیع بی زبان

بوقت بیع ازین اختران دیناری بهای خاک درت برکشید بمیزان ماه

به آن کثیر عیالان بینوا که مدام خیال بیع مصلی کنند و رهن ردا