بوی مدران

لغت نامه دهخدا

بوی مدران. [ م َ ] ( اِ مرکب ) رجوع به بومادران و بوی مادران و بلنجاسف و برنجاسف شود.

جمله سازی با بوی مدران

بر سینه زنان از هوس و جامه دران چون شیفتگان جامه به هر جا مدران
پرده بردار و بیش ازین آخر پردهٔ عاشقان خود مدران
ویحک ای پردهٔ پرده‌در در ما نگران بیش از این پردهٔ ما پیش هر ابله مدران
ای از پی لطف تو دل من نگران چون پوشیدی تو پرده بر من مدران