بهین خلقی

نسل شروان شهان مهین عقدی است صفوة الدین بهین میانهٔ اوست

ای عاقلهٔ چرخ به نام تو مباهی نام تو بهین وصف سپیدی و سیاهی

بهین رادی آن دان که بی درد و خشم ببخشی نداری به پاداش چشم

در بهین دست بهر آرایش آن عروسان زشت را بنمود

چه حکم بود که تقدیر لایزالی کرد که با بهین بشر دهر بدسگالی کرد

ثنای اوست بهین حرز اهل دانش را ز نکبت ملکی وز بلای گیهانی