کلمه بسمله به معنای عبارت بسم الله الرحمن الرحیم است که در آغاز بسیاری از سوره‌های قرآن کریم و همچنین در بسیاری از متون اسلامی ذکر می‌شود. این عبارت به معنای به نام خداوند بخشنده و مهربان است و نشان‌دهنده توکل و آغاز هر عمل با نام و یاد خداوند است.
بسمله به عنوان یک عبارت مقدس، اهمیت ویژه‌ای در قرآن و آموزه‌های اسلامی دارد. مسلمانان بر این باورند که هر عمل نیکو و مهمی باید با یاد خدا آغاز شود تا برکت و موفقیت در آن عمل حاصل شود. این عبارت به نوعی تأکید بر توکل به خدا و درخواست یاری از او در انجام کارهاست.
در زندگی روزمره، مسلمانان از بسمله به عنوان یک دعا و یادآوری برای خود استفاده می‌کنند. آنها معمولاً قبل از شروع هر کار مهمی، مانند خوردن غذا، مطالعه، یا انجام کارهای روزمره، این عبارت را ذکر می‌کنند تا به خود یادآوری کنند که خداوند در همه کارها حاضر و ناظر است. این عمل به نوعی نشانه‌ای از اعتقاد به خدا و تکیه بر او در تمامی امور زندگی است.
