باروت اقاجی

استفاده از سلاح گرم، بعد از اختراع باروت در چین در قرن یکم و دوم میلادی آغاز شد و کاربرد آن در جنگ‌ها در قرن هفتم میلادی گسترش یافت. بعد از آن، رفته رفته توپ و تفنگ جای سلاح سرد را در جنگ گرفت. پور داوود بیان می‌کند: «... نزد پیشینیان یک گونه سلاح گرم در نبردها به‌کار رفته و آن دیگ‌هایی بوده پر از نفت افروخته یا قیر گداخته که از برج و باروها بر سر دشمن فرو می‌ریختند». (پور داوود ۱۱:۱۳۴۵)

که پس از مدتی جنازه‌اش به خانواده‌اش داده شد، روی بدن این کودک آثار شکنجه با باروت، شک الکتریکی، قطع شدن دستگاه تناسلی و شکستگی در نشیمن‌گاه دیده می‌شد افزون بر آن گلوله‌ای نیز به دست چپش شلیک شده بود. پس از پخش شدن این خبر در شبکه‌های اجتماعی، احساسات مردمی زیادی از کشورهای گوناگون برانگیخته شد و اعتراضات گسترده‌ای در سوریه در پی داشت.

چین تا دوران دودمان مینگ از کشورهای پیشرو دنیا در زمینه علم و فناوری بود. کاغذسازی، چاپ، قطب‌نما و باروت چهار اختراع بزرگ چینی‌ها هستند که بعدها به دیگر نقاط آسیا و اروپا گسترش یافتند و ریاضیدانان چینی نخستین کسانی بودند که از اعداد منفی استفاده می‌کردند. اما در قرن هفدهم جهان غرب از نظر پیشرفت علمی و تکنولوژیکی به‌طور کامل، چین را پشت سر گذاشته بود.

باروت سیاه نخستین گونهٔ باروت بود که احتمالاً مردم چین آن را در سده ۷ تا ۹ میلادی اختراع کردند. باروت سیاه از مواد منفجره کند شکن است و در محیط باز به آرامی می‌سوزد و در محیط بسته به سبب آزاد شدن گازهای کربن دی‌اکسید و نیتروژن و نیز گرما، منفجر می‌شود.