اینه افروزی

کنون نه از پی آن شد سوی حمل که زند به پیش طلعت تو لاف عالم افروزی

برافرازی ار قد و قامت قیامت شود راست بر افروزی ار رخ شود نور خورشید عاطل

قامت چو بر افرازی، سرو سیهت یابم عارض چو بر افروزی، رخشان قمرت بینم

آتش کین چند افروزی و خواهی سوختن استخوان من که یک مشت گیاهی بیش نیست

بر افروزی روان حسن اگر عارض برافروزی براندازی بنای عقل اگر برقع براندازی

آفتاب عالم افروزی و من آن ذره‌ام کز فروغ طلعت خورشید باشد در حجاب