ایاس بن معاویه

کز آل علی (ع) پاک شد روزگار به پور معاویه شد راست کار

صلح و جنگ این دو نان ای پسر پی نان است نی که آن معاویه دیو یا سلیمان است

هست چون معدهٔ معاویه آز که به خاک از تو دست دارد باز

معاویه ز برای یزید همچون سگ گرفت تخت خلافت چو شیر یزدان مرد

پس تو گویی که حزم و حلم و وقار بود با حالتِ معاویه یار