اضطراب مؤمنان

اضطراب مؤمنان پیش از صلح حدیبیه، نشان‌دهنده چالش‌های روحی و اجتماعی آن دوره بود. در این زمان، مسلمانان با فشارهای شدید از سوی مخالفان خود مواجه بودند و این موضوع باعث می‌شد که احساس ناامنی و نگرانی در دل‌های آنان شکل بگیرد. این اضطراب نه تنها ناشی از تهدیدات خارجی، بلکه از عدم قطعیت درباره آینده نیز بود. مؤمنان در جستجوی آرامش و ثبات، به این فکر می‌کردند که آیا خداوند در این شرایط یار و یاور آنها خواهد بود یا خیر. با این حال، این بحران‌ها به آنها آموخت که ایمان و استقامت در برابر چالش‌ها، راهی برای دستیابی به آرامش واقعی است. در نهایت، صلح حدیبیه نقطه عطفی در تاریخ اسلام بود که نه تنها به کاهش تنش‌ها کمک کرد، بلکه به مؤمنان این امکان را داد که با آرامش بیشتری به نشر پیام الهی بپردازند و در مسیر رشد و پیشرفت حرکت کنند. این تجربه به آنها یادآوری کرد که در سخت‌ترین شرایط نیز، ایمان می‌تواند منبعی از آرامش و امید باشد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اضطراب مؤمنان (قرآن). مؤمنان پیش از صلح حدیبیه، به بحران و اضطراب روحی گرفتار می شدند. هم چنین مؤمنان امت های پیشین، هنگام سختی و بلا، به تزلزل و اضطراب دچار می شدند.
مؤمنان امت های پیشین، هنگام سختی و بلا، به تزلزل و اضطراب گرفتار می شدند: •• «أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَأْتِکُم مَّثَلُ الَّذِینَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِکُم مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء وَزُلْزِلُواْ حَتَّی یَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ مَتَی نَصْرُ اللّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللّهِ قَرِیبٌ؛ آیا گمان کردید داخل بهشت می شوید، بی آنکه حوادثی همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانان که گرفتاری ها و ناراحتی ها به آنها رسید، و آن چنان ناراحت شدند که پیامبر و افرادی که ایمان آورده بودند گفتند: «پس یاری خدا کی خواهد آمد؟!» (در این هنگام، تقاضای یاری از او کردند، و به آنها گفته شد:) آگاه باشید، یاریِ خدا نزدیک است!».
← تفسیر آیه
مؤمنان پیش از صلح حدیبیه، به بحران و اضطراب روحی گرفتار شدند: •• «لَوْ یَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلاً لَّوَلَّوْاْ إِلَیْهِ وَهُمْ یَجْمَحُونَ؛ اگر پناهگاه یا غارها یا راهی در زیر زمین بیابند، به سوی آن حرکت می کنند، و با سرعت و شتاب فرار می کنند».
← تفسیر آیه
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۱۴.
...

جمله سازی با اضطراب مؤمنان

موج بی آرام باشد بحر تا در شورش است نبض عاشق چون به مرگ از اضطراب آید برون؟
خوش آن که بینم روی او، وز اضطراب از خود روم بر پای آن سرو روان افتم چو آب از خود روم
گر نشد کام دلت حاصل مشو در اضطراب صبر در کار است جویا! می شود، غمگین مباش!‏