اصحاب اصنام

اصحاب اصنام. [ اَ ب ِ اَ ] ( اِخ ) رجوع به اصحاب هیاکل شود. مردم شهر اصنام به الجزایر.
اصحاب اصنام. [ اَ ب ِ اَ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) سهروردی آرد: اگر ترتیبات حجمی در افلاک صادر از اعلاهای مترتب می بود همانا مریخ براطلاق از خورشید و هم از زهره اشرف بشمار میرفت، ولی مطلب چنین نیست بلکه برخی از آنها از لحاظ ستاره بودن بزرگتر و برخی از لحاظ فلک اعظم اند و میان آنها از وجوه دیگر همانندی و همسری است. از اینرو میان ارباب آنها یعنی اصحاب اصنام نیز همین اصل صدق میکند و فضائل دایم ثابت و مانند آنها مبتنی بر اتفاقات نیست بلکه مبتنی بر مراتب علل است. و در حاشیه ص 145 حکمت اشراق آمده است: ارباب اصنام ( و در بعض نسخ «ذوات الاصنام » و در برخی «ربات الاصنام » ) و آن طبقه عرضی متشابه غیرمترتب در نزول است که عبارت از ارباب اصنام نوعی جسمانیند و بر دو گونه باشند: یکی از جهت مشاهدات حاصل آید و دومی از جهت اشراقات حاصل آمده ازطبقه طولی. و چون انوار حاصل آمده از مشاهدات از انوار حاصل آمده از اشراقات اشرف است و نیز جهان مثالی اشرف از جهان حسی است صدور جهان مثال از انوار مشاهدی و جهان حس از اشراق واجب آمده است، چه اشرف علت اشرف و اخس علت اخس باشد برحسب اینکه هر یک از دو جهان را با هم مشابهت باشد زیرا هرآنچه در جهان اخس از قبیل افلاک و ستارگان و عناصر و مرکبات آنها و نفوس متعلق به آنها یافت میشود، نظیر و مشابه آنها در عالم مثال نیز باشد. ( از حکمت اشراق چ کربن ص 145 ). و رجوع به ص 144 و 146 و 147 و 169 و 199 همان کتاب شود.

سهروردی آرد: اگر ترتیبات حجمی در افلاک صادر از اعلاهای مترتب می بود همانا مریخ بر اطلاق از خورشید و هم از زهره اشرف بشمار میرفت ولی مطلب چنین نیست بلکه برخی از آنها از لحاظ ستاره بودن بزرگتر و برخی از لحاظ فلک اعظم اند و میان آنها از وجوه دیگر همانندی و همسری است.

💡 يكى از اصحاب از آن حضرت پيرامون معناى حلم سؤال نمود، در پاسخ فرمود: اينكه در هر حال مالك نفس خود باشى و خشم خود را فرو برىو خاموش كنى و اين تحمّل و بردبارى در حالتى باشد كه توان مقابله با شخصى راداشته باشى.

💡 موقعى كه آنها وارد مسجد شدند، هنگام نمازشان بود، طبق مراسم خود، ناقوس را نواختند وبه طرف مشرق ايستاده، مشغول نماز شدند، گروهى از اصحاب پيامبر (صلى الله عليهو آله و سلم ) خواستند مانع شوند. پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود: به آنهاكارى نداشته باشيد!

💡 و طايفه سيم، اصحاب كفر و طغيان، كه نه مرشدند و نه مستر شد، و در نهج البلاغه،به اين گروه ها اشاره شده است كه گويد: مردم سه گروه اند: عالم ربانى و كسانىكه راه رستگارى مى آموزند و بيقدران هيچ مدان.

💡 سپس امام فرمود: اصحاب كهف به عنوان شكار بيرون آمدند، اما در واقع از كيش بتپرستى فرار كردند. چون شب فرا رسيد با سگ خودداخل غارى شدند خداى تعالى خواب را بر ايشان مسلط كرد، همچنانكه فرموده:(فضربنا على اذانهم فى الكهف سنين عددا) پس در غار خوابيدند تا روزگارى كه خداآن پادشاه و اهل آن شهر را هلاك نمود و آن روزگار را سپرى كرد و روزگارى ديگر و مردمديگرى پيش آورد.

💡 169- ابوذر غفارى، جندب يا بريد، فرزند جناده يا عبدالله و يا السكن است.ابوذر از پيشگامان در پذيرش اسلام و از آخرين مهاجران است. او در جنگهاى بعد از بدرشركت كرد. و در هنگام تبعيد در ربذه به دستور عثمان خليفه درسال 32 چشم از جهان پوشيد. اصحاب صحاح 281 حديث از او روايت كرده اند. شرححالش در التقريب، ج 2، ص 420، و جوامع السيره، ص 277، و جلد دوم كتاب عبداللهبن سبا آمده است.