دانشنامه اسلامی
علم معانی یکی از سه علم تشکیل دهنده علم بلاغت است که با رعایت آن، از خطا در رساندن مقصود گوینده به ذهن شنونده جلوگیری می شود. سخن در معانی و بیان، به اعتبار لفظ، فصیح خوانده می شود؛ زیرا نگاه فصاحت به مجرد لفظ است. و به اعتبار لفظ و معنی، بلیغ خوانده می شود؛ زیرا نگاه بلاغت به هر دو سو است؛ اما بدیع را نه فصیح می دانند و نه بلیغ؛ زیرا بدیع، امری خارجی است که مقصود آن تنها آراستن کلام است.
تعریف
اسلوب معانی قرآن، به شیوه خاص قرآن کریم در به کارگیری الفاظ اشاره دارد که آن را از هرگونه اشتباه در رساندن معانی موردنظر مصون می دارد و مفاهیم وحیانی را به بهترین وجه و بدون هیچ نقصی به مخاطب می رساند.
عناوین مرتبط
اسلوب بلاغی قرآن.
