ادات تنزیه

[ویکی فقه] ادات تنزیه، ادات بیانگر پاک دانستن چیزی را می گویند.
«تنزیه» یعنی پاک دانستن، و کلمه مفید این معنا را «ادات تنزیه» گویند. این ادات از جمله ادوات قرآن به شمار می آید؛ مانند: « حاشا » در (... قلن حاش لله ما علمنا علیه من سوء...)؛ "زنان گفتند منزه است خدا ما گناهی بر او نمی دانیم" که اسمی به معنای تنزیه است.

💡 خواه توصیف و خواه تنزیه است منع تفصیل و ردّ تشبیه است

💡 نسبت تشبیه غیر از خفت تنزیه نیست شیشه می‌باید شکستن نشئه رسوا می‌شود

💡 آیینهٔ تنزیه وکدورت چه خیال است جایی‌که بطون منفعل افتاد ظهور است

💡 فطرت از جوهر تنزیه‌که در طبع من است آب می‌شد اگر اظهار هنر می‌کردم

💡 پاک ز تنزیه و ز تشبیه ماست پاک‌تر از نزهت و تنزیه ماست

💡 هر چه تقدیس ذات و تنزیه است وانچه مشعر به نفی تشبیه است