ابورافع قرظی

[ویکی فقه] ابورافع قرظی، از اشراف یهود مدینه و از دشمنان سرسخت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است. برخی از آیات قرآن در شأن وی و در نکوهش او نازل شده است.
ابورافع قرظی، سلام بن ابی الحقیق، از اشراف یهود مدینه و از دشمنان سرسخت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است. برخی مفسران، وی را از جمله کافران مطرح در آیه ۲۸ آل عمران دانسته اند که مؤمنان را از موالات آن ها برحذر داشته است. گفته شده: آیات ۷۷ و ۷۸ آل عمران نیز درباره رشوه خواری وی، آیات ۷۹ و ۸۰ آل عمران درباره محاجه او با رسول خدا، آیات ۱۱۱ و ۱۱۲ همین سوره در پی توطئه وی ضد اسلام نازل شده است. نیز مقصود از «جبت و طاغوت» در آیه ۵۱ نساء، وی و گروهی دیگر از احبار یهود دانسته شده اند.

💡 آنچه از بنى نضير براى خود نگاه داشت در زير نخلهاى آنها زراعت بسيار مى شدو از خرما و جو گندم آنها مخارج يكساله زنانش ‍ و اولاد عبدالمطلب را مى داد، و از بقيهاسبان جنگى و سلاح تهيه مى فرمود. مقدارى از آن سلاحها بعد از وى در اختيار ابوبكر وعمر بود. آن حضرت اموال بنى نضير غلامش ابورافع را ماءمور كرده بود و او اىبسا اولين ميوه و محصول رسيده را به حضرتش ‍ مى آورد.

💡 از او مى پرسيدند: تو را كدام كسان كشتند؟ گفت: صداى عبدالله بن عتيك را در ميانقاتلانم شنيدم، آن وقت زنش فرياد كشيد: مات و الله به خدا ابورافع جانتسليم كرد. مرد مسلمان مى گويد: به خدا قسم كلمه اى لذيذتر از آن سخن نشنيده ام،آنگاه پيش برادران خود آمد و گفت: الحمدالهل كار تمام است، چون به مدينه آمدند،رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلم از آنها تشكر فرمود (289)آرى: