لغت نامه دهخدا
ابن ابی طاهر. [ اِ ن ُاَ هَِ ] ( اِخ ) ابوالفضل احمدبن ابی طاهر، و نام ابوطاهر طیفور است، از ابناءخراسان. ادیب و مورخ مشهور، اصلاً ایرانی از مرورود خراسان و مولد او بغداد به سال 204 هَ.ق. سالی که مأمون از خراسان به بغداد بازگشت. و وفات او در 280. از کتب اوست: کتاب المنثور و المنظوم. کتاب المؤلفین. کتاب مرتبة هرمزبن کسری انوشیروان. کتاب خبر الملک العالی فی تدبیر المملکة و السیاسة. کتاب ملک المصلح و الوزیر المعین. کتاب الملک البابلی و الملک النصری الباغیین و الملک الحکیم الرومی. کتاب مفاخرة الورد و النرجس. و او در اول مؤدب کتابی بوده و سپس بحرفت وراقت پرداخته است. و ابن الندیم بیش از سی کتاب دیگر از او نام می برد.
