کودک سرشت

لغت نامه دهخدا

کودک سرشت. [ دَ س ِ رِ ] ( ص مرکب ) کسی که اخلاق وعادت کودکان دارد. ( فرهنگ فارسی معین ):
همه کوسه و پیر و کودک سرشت
به خوبی روند ارچه هستند زشت.نظامی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کسی که اخلاق و عادات کودکان دارد: همه کوسه و پیر و کودک سرشت بخوبی روند از چه هستند زشت. ( نظامی )

جمله سازی با کودک سرشت

چو کوسه همه پیر کودک سرشت به خوبی روند ار چه هستند زشت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
دلاور
دلاور
چوسی
چوسی
مکان
مکان
ادریان
ادریان