کمالا

از غم هجر میندیش کمالا چندین که فلک گاه چنین گاه چنان می باشد

گفتی که کمالا مکن اندیشه رفتن آیا من مشتاق کجا و تو کجایی

را برخیز کمالا تو که آن کعبه مقصود بی آنکه کنی قطع بیابان نتوان یافت

به باغ دوستی بنشان درخت دوستداری را کمالا از درخت دوستی جز بر چه می‌خواهی

از نمد بداندیش میندیش کمالا دشمن چه نواند چو کند دوست حمایت