کاپیتولیوم

لغت نامه دهخدا

کاپیتولیوم. [ ت ُ ] ( اِخ ) ( به فرانسه کاپیتول ). تلی بود در قسمت غربی روم قدیم که قریب 40 ذرع ارتفاع داشت و رومیان بر فراز آن ژوپیتر را معبدی ساخته بودند. ( از تمدن قدیم ترجمه نصراﷲ فلسفی ص 493 ).

جمله سازی با کاپیتولیوم

ساختمان شامل دو شاخه است. یکی حامل مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا، و دیگری حامل مجلس سنای ایالات متحده آمریکا است. بر روی گنبد مرکزی بنا، مجسمه آزادی دیده می‌شود. در ساخت این بنا از معماری نئوکلاسیک رومی بهره جسته‌اند و این تپه نامش را از تپه کاپیتولیوم، یکی از تپه‌های هفتگانهٔ شهر روم، گرفته‌است.
آنگاه، تصمیم گرفت جسد را به فُروم ببرد و درحالی‌که عده‌ای درخواست می‌کردند که جسد را در کوریا پومپیئا ـ محل قتلش ـ یا در معبد یوپیتر در تپهٔ کاپیتولیوم بسوزانند، عده‌ای تابوت را به آتش کشاندند و حضار دیگر هم فوراً چوب‌ها و وسایل چوبی و هدایایی که با خود آورده بودند را در آن آتش انداختند و شعله‌ورترش کردند.