کاسیک

(اِ. ) [ فر. ] پرنده ای است سیاه رنگ به اندازة سار از راستة سبکبالان، بومی آمریکای جنوبی، پرهای پشت آن زرد طلایی است.

کاسیک (cacique)
شخصی که از موقعیت خود برای دادن امتیازات به خویشاوندانش استفاده می کند یا کلاهبرداری می کند. این واژه در اصل به رؤسای قبایل سرخ پوست امریکا در دوران استعمار اسپانیا اطلاق می شد، در اسپانیای اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، معنای آن رئیس سیاسی محلی بود که ورقه های رأی را «تحویل» حزب های اصلی در مادرید می داد.

💡 در قرن شانزدهم، زمانی که استعمار اسپانیایی‌ها در این منطقه آغاز شد، ال هاتیلو توسط ماریچ‌ها، مردمی بومی که احتمالاً با کالینا (کاریب‌ها) مرتبط بودند، سکونت داشتند. کاسیک تاماناکو رهبر این قبایل بود که به دلیل مقاومت در برابر استعمار اسپانیا شناخته می‌شد. با توسعه استعمار، ساکنان بومی کشته شدند. به دستور بنیانگذار کاراکاس دیگو د لوسادا، تاماناکو نیز به قتل رسید.