ملازمه امر به شیء و نهی از ضد خاص

حاصل اين كه، قطع پيوند با آنچه خداى سبحان امر به ارتباط با آن فرموده،مشمول (ويقطعون ما امر الله به ان يوصل ) خواهد شد. ليكن بعضى از مصاديق قطع،بارز و مشخص و مورد توجه بيشترى است، مانند ترك صله رحم و عقوق والدين و بعضىاز مصاديق بارز نبوده، ديرتر به ذهن خطور مى كند.

براساس همين وجه، گروهى از مفسّران (248) اين آيه را دليلى بر مكلّف بودنكافران به فروع گرفته اند. البته چنين استنتاجىقابل توجيه است؛ زيرا اوامرى كه در اين آيه وارد شده، بهدنبال امر به اصل ايمان: امنوا بما أَنزلْتُ و درخواستاصل اسلام است و در حقيقت گويا به اهل كتاب اين گونه خطاب مى شود: به پيامبر وكتاب او ايمان بياوريد و پس از پذيرش اسلام، نماز را برپا داريد و زكات بپردازيدو در نمازهاى جماعت شركت كنيد. روشن است كه: