عبدالحسین حکیم الهی قمشه ای اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عبدالحسین حکیم الهی قمشه ای اصفهانی، از شعرای اصفهان در قرن چهارده هجری بوده است.
میرزا عبدالحسین حکیم الهی بن غلامرضا، عالم فاضل و ادیب محقّق در قمشه (شهرضا) متولّد شده و در اصفهان تحصیل نمود. سپس در مدرسه گلبهار به تدریس پرداخت و مدّتی بعد به عنوان وکیل دعاوی در دادگستری به خدمت مشغول شد. گاهی شعر نیز می سروده و مردی عارف و ادیب بوده است.
وفات
سرانجام در ۲۳ شوال ۱۳۵۲ق وفات یافته و در تکیه میرزا ابوالمعالی کلباسی در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.
آثار و تالیفات
وی کتابی مختصر و جامع درباره «تاریخ اسلام» تالیف نموده که در سال ۱۳۵۵ق به طبع رسیده است. همچنین او حواشی مفیدی بر قرآن مجید دارد.
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۶۸۶.
...

جمله سازی با عبدالحسین حکیم الهی قمشه ای اصفهانی

وی فرزند علی‌اصغر صفوت، پسر ارشد میرزا آقاخان صفوت‌المُلک، تنها پسر میرزا مهدی حکیم الهی، فرزند میرزا عبدالله اشکی آقاسی‌باشی، پسر میرزا محمدعلی، نوهٔ میرزا مهدی استرآبادی، وزیر نادرشاه افشار بود. نسب میرزا مهدی استرآبادی هم بر اساس شجره‌نامه خانوادگی به خواجه نصیرالدین طوسی می‌رسید. در این خاندان آموزش موسیقی به طور موروثی صورت می‌گرفت و یوسف صفوت هم نوازندۀ سه‌تار بود. برادر بزرگ‌تر او داریوش صفوت از موسیقی‌دانان مهم معاصر ایران بود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اعتلا
اعتلا
قدرت
قدرت
مفتوح
مفتوح
مطیع
مطیع