ابن زیله ابومنصور حسین بن محمد اصفهانی

از همین رو در نیمهٔ دوم سدهٔ یازدهم میلادی که همزمان با حکمرانی سلجوقیان از یک سو و سقوط سیاسی آندلس از سوی دیگر است، تقریباً هیچ تولیدی در زمینهٔ تئوری و علم موسیقی دیده نمی‌شود. آخرین نظریه‌پردازی‌ها در مورد موسیقی توسط ابن زیله از شاگردان ابن سینا انجام شده و پس از او، یک خلأ به مدت دو سده در علم موسیقی در ممالک عرب و مسلمان دیده می‌شود. اولین اثر مکتوب راجع به موسیقی که بعد از این دوره باقی مانده‌است، آثار صفی‌الدین ارموی است.