بنی طرف، یک طایفه عربی است که در ایران و عراق زندگی می‌کند و به طوایف طایی تعلق دارد. این طایفه از دو گروه اصلی به نام‌های بیت صیاح و بیت سعید تشکیل شده است. هر یک از این گروه‌ها به چندین تیره بزرگ و کوچک تقسیم می‌شوند، از جمله تیره‌های منشد و مهاوی از بیت صیاح و شرهان، زایرعلی و حاج سبهان از بیت سعید. برخی از تیره‌های کوچک این طایفه در قرن سیزدهم هجری به ایلات بختیاری ملحق شدند. این طایفه در طی ۳ تا ۴ قرن پیش از عراق به خوزستان مهاجرت کرده و در خرمشهر و نزدیکی طایفه بنی ساله ساکن شدند و سپس به ناحیه بنی طرف دشت میشان رفتند. قلعۀ خفاجیه سوسنگرد به عنوان مرکز شیوخ بنی طرف شناخته می‌شد. در اوایل دوره پهلوی، جمعیت این طایفه حدود ۸ هزار خانوار برآورد می‌شد. این طایفه حامی مشعشعیان بودند و با شیوخ آل بوکاسب، به ویژه شیخ خزعل، دشمنی داشتند. در سال ۱۳۳۳ هجری قمری، به همراه بنی لام با خزعل و نیروهای انگلیسی به جنگ پرداختند. در سال ۱۳۰۷ شمسی، از تحویل سلاح به دولت خودداری کرده و با ارتش درگیر شدند. بسیاری از سران بنی طرف پس از این درگیری به تبعید رفتند و پس از خروج رضاشاه به خوزستان بازگشتند.
بنی طرف
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
۱ - یکی از ایلهای عرب خوزستان که در حوالی دشت میشان سکونت دارند و به چند قبیله تقسیم می شوند: در خفاجیه هزار خانوار در بساطین از توابع حویزه هزار تن در کویر هزار و پانصد تن در فیلی حویزه سیصد تن به اسم طایفه بنی صالح و غیره. ۲ - مسکن ایل مذکور در خوزستان.
جملاتی از کلمه بنی طرف
در این مراسم امام جمعه اهواز گفت مردم خوزستان با انگلیسی‌ها را در سه محور غرب، شمال اهواز و شهرستان شادگان شرکت داشتند و اظهار داشت: درگیری اول در حد فاصل اهواز و حمیدیه با شرکت طوایف بنی طرف، سواری، بنی سالم، سواعد و… رخ داد که حماسه المنیور را رقم زد.