شش دنب

به ترک گفتم و رفتم چو اندرین دولت چو دنب خر ز گزی هیچ می نیفرودم

دنب خری تو ای خر ملعون نی کم گردی نی شوی افزون

خواهی که ران گور خوری راه شیر رو خواهی که گنج در شمری دنب مار گیر

که در آن زمان سری تو که تو خویش دنب دانی چو تو را سری هوس شد تو یقین بدانک دنبی