بی خطا

نعمت الله یافتم از لطف او بی خطا والله اعلم بالصواب

جهان سفله چو فرزند بی خطا صائب مرا ز چرخ به دست دعا گرفت و گذاشت

می گذری و بی خطا راست گرفته بر دلم ناوک غمزه می زنی، چیست خطای چون منی؟

نیست به مصر وجود جز تو عزیز دگر بی گنه و بی خطا بسته زندان تویی

چشم تو مست شد، بکن مست ترش ز خون من زان همه تیر بی خطا، یک دو خطا شود مگر

بی خطا خون من خسته چرا ریزی از آنک بی گناهی نکشد هیچ مسلمان بنده