سوره حجرات

[ویکی فقه] حُجُرات، سوره، چهل ونهمین سوره قرآن کریم در ترتیب مصحف می باشد.
در ترتیب نزول یکصدوششمین سوره است و پس از سوره مجادله و پیش از سوره تحریم قرار دارد و دارای هجده آیه است.
مکی یا مدنی
این سوره به اجماع مفسران بعد از هجرت نازل شده و مدنی است و با معتبر دانستن ملاک زمانی در تعیین مکی و مدنی، آیه سیزدهم این سوره نیز، که به نظر شماری از قرآن پژوهان در روز فتح مکه نازل شده است، مدنی محسوب می شود.
وجه تسمیه
نام سوره برگرفته از آیه چهارم آن است.
[ویکی شیعه] سوره حُجُرات چهل و نهمین سوره قرآن و از سوره های مدنی است. این سوره، درباره آداب برخورد با پیامبر(ص) و نیز اخلاق اجتماعی همچون سوء ظن، تَجَسُّس و غیبت، سخن می گوید. آیه اُخُوت از آیات مشهور سوره حجرات است که مؤمنان را برادر یکدیگر معرفی کرده و بیان داشته است که در صورت وقوعِ درگیری میان آنان، دیگر مسلمانان وظیفه دارند آنان را آشتی دهند.
نامگذاری این سوره به حُجُرات به تناسب آیه چهارم آن است که این کلمه در آن به کار رفته است. حجرات جمع حُجره و به معنای اتاق های متعددی است که در کنار مسجد پیامبر(ص) برای همسران او تهیه شده بود.
سوره حجرات از سوره های مدنی و صد و هفتمین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره به لحاظ کتابت، چهل و نهمین سوره قرآن است.
[ویکی اهل البیت] سور ه حجرات چهل و نهمین سوره از قرآن است ودارای 18 آیه است.
سوره حجرات مدنی است. از حسن و قتاده و عکرمه و ابن عباس نقل شده است که این سوره همه اش مدنی است جز آیه «یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثی ».(آیه 13)
این سوره در ترتیب مصحف چهل و نهمین سوره و در ترتیب نزول صدو هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره مجادله و پس از آن سوره تحریم نازل شده است.
با اجماع تمام مفسرین تعداد آیات این سوره هیجده آیه است.
ابی بن کعب از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده است که فرمودند: (هر کس سوره حجرات را بخواند خداوند به تعداد هر نفر که او را اطاعت کرده یا نافرمانی می کند ده حسنه به او خواهد داد.)
حسین بن علاء از امام صادق علیه السلام روایت نموده است که فرمودند: (هر کس هر شب یا هر روز سوره حجرات را بخواند جزء زیارت کنندگان حضرت محمد صلی اللَّه علیه و آله محسوب خواهد شد).
این سوره مشتمل بر مسائلی از احکام دین است، احکامی که با آن سعادت زندگی فردی انسان تکمیل می شود، و نظام صالح و طیب در مجتمع او مستقر می گردد. بعضی از آن مسائل ادب جمیلی است که باید بین بنده و خدای سبحان رعایت شود، و پاره ای آدابی است که بندگان خدا باید در مورد رسول خدا (ص) رعایت کنند، که در پنج آیه اول سوره آمده. بعضی دیگر آن، احکام مربوط به مسائلی است که مردم در برخورد با یکدیگر در مجتمع زندگی خود باید آن را رعایت کنند. قسمتی دیگر مربوط به برتریهایی است که بعضی افراد بر بعض دیگر دارند، و تفاضل و برتری افراد از اهم اموری است که جامعه مدنی انسان با آن منتظم می شود، و انسان را به سوی زندگی توأم با سعادت و عیش پاک و گوارا هدایت میکند، و با آن بین دین حق و باطل فرق می گذارد، و می فهمد کدام دین حق است، و کدام از سنن اجتماعی قومی است. و در آخر، سوره را با اشاره به حقیقت ایمان و اسلام ختم نموده، بر بشریت منت میگذارد که نور ایمان را به او افاضه فرموده است