سلطان فلک

سلطان فلک به معنای سلطان آسمان و ستارگان است و به طور خاص به خورشید اشاره دارد. این اصطلاح در اشعار فارسی و در متون ادبی به کار می‌رود و به ویژگی‌های درخشان و مهم خورشید به عنوان منبع نور و زندگی اشاره دارد.

معنا و مفهوم: این عبارت به نوعی به تمجید از خورشید و ویژگی‌های برجسته‌اش می‌پردازد. «سلطان» در اینجا به معنای پادشاه و مقام عالی است که نشان‌دهنده قدرت و تسلط خورشید بر سایر اجرام آسمانی، به ویژه ستارگان و سیارات است.

کنایه از آفتاب عالمتاب: تعبیر «آفتاب عالمتاب» به معنای خورشید درخشان و روشن است که نور و گرما را به زمین می‌آورد و به زندگی انسان‌ها و سایر موجودات کمک می‌کند. در این زمینه، «سلطان فلک» به ویژگی‌های نیک و تأثیرگذار خورشید در زندگی اشاره دارد و به نوعی بر اهمیت آن در زندگی روزمره تأکید می‌کند.

لغت نامه دهخدا

سلطان فلک. [ س ُ ن ِ ف َ ل َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) به معنی سلطان اختران است که کنایه از آفتاب عالمتاب باشد. ( برهان ) ( رشیدی ).

فرهنگ فارسی

بمعنی سلطان اختران است که کنایه از آفتاب عالمتاب باشد.

جملاتی از کلمه سلطان فلک

ملک بخشی که ز سلطان فلک گیرد باج لقب اشرف او بر سر دین آمد تاج
دارم از اشک پیاده، ز دم سرد سوار در سلطان فلک زین دو حشر درگیرم
از بهر زر و سیم نه بل کز پی تشریف سلطان فلک بندهٔ زرین کله ماست
محراب جهان جمال رخسارهٔ تست سلطان فلک اسیر و بیچارهٔ تست
سلطان فلک گرم شد و گفت که خواجو بر ملک بقا زن علم از عالم فانی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال احساس فال احساس فال کارت فال کارت فال حافظ فال حافظ