خواجه شمس الدین

خواجه شمس الدین محمد حافظ. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ش َ س ِدْ دی م ُ ح َم ْ م َ دِ ف ِ ] ( اِخ ) رجوع به حافظ شود.

💡 مضامین دیوان پوربها مدح شخصیتهای زمان شاعر مانند خواجه شمس الدین صاحب دیوان (گ ۱۸) و خواجه نصیرالدین طوسی)، هجو، هزل و اطلاعات تاریخی است.نقیضه گویی برای شعر شاعری مانند ظهیر فاریابی هم در دیوان او دیده می‌شود.

💡 «فخر المتکلمین  خواجه شمس الدین محمد حافظ از رودآور تویسرکان بود و الدش به شیراز آمد»

💡 ابن یمین نیز در قطعه ای در دیوانش، سال قتل خواجه شمس الدین علی را ۲۸ شوال سال ۷۵۲ آورده است:

💡 فرزندان خواجه شمس الدین محمد صاحب دیوان: به نام‌های یحیی، فرج‌الله، مسعود، اتباک، بهاء الدین محمد، شرف الدین هارون (داماد المعتصم بالله) هریک به نوبه خود از ادیبان و دانشمندان زمانخود به‌شمار می‌آمده‌اند.

💡 هنگامی که خواجه شمس الدین علی به حکومت رسید، با مشکلات زیادی درگیر بود. از جمله تهدید دولت های مجاور و اختلافات داخلی میان دو جناح تندرو و میانه رو که باعث تضعیف سربداران شده بود. او برای بازگرداندن ثبات به دولت سربداران دست به اقدامات اصلاحاتی زیادی در زمینه ارتش و دیوانسالاری زد که توانست ثبات را به دولت سربداران باز گرداند.