لغت نامه دهخدا
عرش نفسی. [ ع َ ش ِ ن َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) مراد نفس فلک اول است. ( فرهنگ علوم عقلی از مصنفات ).
عرش نفسی. [ ع َ ش ِ ن َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) مراد نفس فلک اول است. ( فرهنگ علوم عقلی از مصنفات ).
💡 نفسی روی به مغرب نفسی روی به مشرق نفسی به عرش و کرسی که ز نور اولیایی
💡 جمدولتی که در نفسی کلبهٔ مرا از نعمت تو عرش سبا کرد روزگار