گردشگری با چشم بسته، که با عنوان گردشگری حسی نیز شناخته می‌شود، رویکردی نوین و تجربه‌محور در صنعت گردشگری است. این شیوه از سفر، با هدف غوطه‌ور ساختن گردشگر در محیط پیرامون از طریق حواس غیربصری، تجربه‌ای منحصر به فرد و عمیق را ارائه می‌دهد. در این مدل، گردشگر به همراه یک همراه یا راهنما، که وظیفه هدایت و شرح مشاهدات را بر عهده دارد، اقدام به کاوش در شهر یا مکانی خاص می‌کند، در حالی که حس بینایی او به طور موقت محدود شده است. این محدودیت آگاهانه، به سایر حواس، به ویژه شنوایی، بویایی و لامسه، اجازه می‌دهد تا با شدت و دقت بیشتری به درک محیط بپردازند و جزئیاتی را کشف کنند که در حالت عادی و با اتکای صرف به بینایی، نادیده گرفته می‌شوند.
هدف اصلی از ارائه چنین تجربه‌ای، فراتر از صرف سیاحت و بازدید از اماکن دیدنی است. گردشگری با چشم بسته، تلاشی است برای ایجاد ارتباطی عمیق‌تر و شخصی‌تر میان گردشگر و مقصد. با حذف عامل غالب بینایی، گردشگر تشویق می‌شود تا به صداهای محیط، بافت بناها، رایحه‌های موجود در هوا و حتی حرارت یا سرمای محسوس، توجه بیشتری نشان دهد. این رویکرد می‌تواند به درک غنی‌تری از فرهنگ، تاریخ و زندگی روزمره مردم محلی منجر شود. همچنین، این شیوه از گردشگری، به افراد کم‌بینا و نابینا نیز فرصتی برابر برای تجربه و لذت بردن از اکتشافات شهری می‌دهد و حس استقلال و مشارکت آن‌ها را تقویت می‌کند.
