لغت نامه دهخدا هچ و مچ. [ هََ چ ْ چ ُ م َ ] ( اِ صوت ) آواز بوسه. ( آنندراج ): شنیدم از درعشرت سرا که خوش کوک است نوای هچ و مچ بوسه با غزل خوانی.ملافوقی یزدی ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی (اسم ) آواز بوسه: (( شنیدم ازدرعشرت سراکه خوش کوکاست برای هچ ومچ بوسه باغزل خوانی. ) ) ( فوقی یزدی )