نوبت تقرب

{approach sequence} [حمل ونقل هوایی] ترتیبی که بر طبق آن هواگَردها برای نشست در فرودگاه اجازۀ تقرب دریافت می کنند

ترتیبی که بر طبق آن هواگَردها برای نشست در فرودگاه اجازۀ تقرب دریافت می‌کنند.

💡 با روشن شدن كامل تفاوت دو اراده و آشكار شدن اصول عامه در هر دو نوع از هدايت و اراده، اكنون نوبت بيان مغالطه ى بت پرستان در نحوه ى تفكر الحادى آن هاست. خداوند سبحان در اين زمينه مى فرمايد: و لو شاء الله ما اءشركوا و ما جعلناك عليهم حفيظا و ما اءنت عليهم بوكيل (330)؛ اگر اراده ى تكوينى خداوند به ايمان آوردن و شرك نورزيدن آنان تعلق مى گرفت، ضرورتا مشرك نمى شدند و نيز مى فرمايد: و لو شاء الله ما فعلوه فذرهم و ما يفترون (331)؛ اگر خداوند تكوينا اراده كند كه فرزندانشان را به قصد تقرب به بت ها نكشند و در پيشگاه آن ها قربانى نكنند، چنين عملى را انجام نمى دادند، ولى اكنون كه آنان شرك ورزيده، فرزندان خود را قربانى بتها مى كنند، روشن مى شود كه خداوند سبحان اين اراده ى تكوينى را نداشته است.

💡 بنابراين، يادگيرى، همچنين ياد نگرفتن و نياموختن درس ديندارى و سير تقرب و آزادىو انقلاب، امرى ارادى است. پس از آن نوبت ايمان آوردن و كفر ورزيدن به آن معرفت ودرس مى رسد كه آن هم ارادى است و تصميم گيرى جدى جديدى را مى طلبد وقل الحق من ربكم فمن شاء فليومن، و من شاء فليكفر و بگو: اين معارف حقه و درسهاى آن از پروردگارتان - و نه از من - است بنابراين كسى كه مى خواهد ايمان مىآورد و كسى كه مى خواهد به آن كافر مى شود.(54) قل ما اسالكم عليه من اجر الا من شاء ان يتخذ الى ربه سبيلا بگو: من از شما در عوضآن - انجام رسالت و ابلاغ درس ها و معارف حقه - هيچ مزدى نمى خواهم مگر كسى را كهخواست راهى به سوى پروردگارش پيش گيرد.(55) خود همان انسان متعالى فراروندو به سوى مبدا هستى و كمال و عزت مطلق، مزد من است.