نانی نی

بر فقیران محنت پیری نباشد نا گوار کی غم دندان خورد آن کس که نانی نیستش ؟

مدتی چون ماه نو از غم دل خود خورده است هر که از گردون لب نانی به صد ابرام یافت

نداری روزه ماه صیام آنسان که حق فرمود اگر داری بود آن هم برای صرفه نانی

آفتابی که بود ایمن از آسیب زوال قرص نانی است که بر سفره درویشان است

عاشق ز لب جانان خمری چو عسل نوشد زاهد بترش رویی با سرکه خورد نانی