فیل بالا

لغت نامه دهخدا

فیل بالا. ( ص مرکب ) پیل بالا. ( فرهنگ فارسی معین ). بزرگ و بلند به قامت فیل. پیل اندام. || به مقدار زیاد. فراوان:
از در خاقان کجا فیل افکند محمود را
بدره بردن فیل بالا برنتابد بیش از این.خاقانی.|| توده و خرمن کرده و برهم انباشته.