معنی غالیه کوه

لغت نامه دهخدا

غالیه کوه. [ ی َ ] ( اِخ ) از باصفاترین جبال بختیاری و بسیار سبز و خرم و دارای پرندگان و حیوانات شکاری و خرس و پلنگ و در چند نقطه آن معادن زغال و گوگرد و نفت وجود دارد. درختان مهم آن بادام و بلوط و سرو است. در دامنه شرقی کوه اشجار کهن دیده می شود و زنبور عسل به حال طبیعی در اغلب نقاط این کوه عسل تهیه میکند و اهالی بدون زحمت از آنها استفاده میبرند. در قله آن بنای مخروبه ای است که از سنگ ساخته شده و در بعضی نقاط آنها یخچالهای طبیعی موجود است، در یک فرسخی آن دزی است موسوم به دز اوژنگ که محل سکونت طایفه عیسی وند است. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 432 و 433 ).

فرهنگ فارسی

کوهی است از جبال بختیاری و بسیار سبز و خرم و با صفا دارای پرندگان و حیوانات شکاری و خرس و پلنگ. در چند نقطه آن معدن زغال و گوگرد و نفت وجود دارد. بادام و بلوط و سرو در آن بسیار است و زنبور عسل بحال طبیعی در اغلب نقاط این کوه عسل تهیه میکند و اهالی آن بدون زحمت از آن استفاده می کنند در قله آن بنایی مخروب است که از سنگ ساخته شده ودربعضی نقاط آن یخچالهای طبیعی موجود است. در یک فرسنگی این کوه قلعه ایست بنام [ دزاوژنگ ] که محل سکونت طایفه عیسی و ند است ( جغرافیای سیاسی کیهان ۳ - ۳۴۲ لغ. )
از با صفاترین جبال بختیاری و بسیار سبز و خرم و دارای پرندگان و حیوانات شکاری و خرس و پلنگ و در چند نقطه آن معادن زغال و گوگرد و نفت وجود دارد درختان مهم آن بادام و بلوط و سرو در دامنه شرقی کوه اشجار کهن دیده می شود و زنبور عسل بحال طبیعی در اغلب نقاط این کوه عسل تهیه میکند و اهالی بدون زحمت از آنها استفاده میبرند.