دانشنامه اسلامی
عدالت، یکی از خواسته های درونی و فطری انسان است و هر انسانی به مقتضای فطرت سالم خود از نابرابری و تبعیض بیزاری می جوید. عدالت نسبت به برخی ارزش های معنوی از جایگاه والاتری برخوردار است، همان گونه که در روایتی می خوانیم: از امام علی (علیه السّلام) پرسیدند: عدل یا بخشش، کدام یک برتر است؟ آن حضرت فرمود: «عدالت، هر چیزی را در جای خود می نهد، در حالی که بخشش آن را از جای خود خارج می سازد. عدالت تدبیر عمومی مردم است، در حالی که بخشش گروه خاصی را شامل می شود، پس عدالت شریف تر و برتر است». در طول تاریخ اندیشه بشر، اندیشمندان بسیاری بدان توجه نموده و هر یک متناسب با دیدگاه های معرفت شناختی خود، معنا و مفهومی از آن ارائه کرده اند.
معنای لغوی عدالت
«عدالت» از ریشه «عدل» در لغت به معانی «برابری» «العَدْل: الحکم بالاستواء. و یقال للشَّی ء یساوی الشی ء: هو عِدْلُه»، «دادگری کردن»، «حدّ متوسط بین افراط و تفریط به گونه ای که زیادی و کمی در آن نمی باشد؛ یعنی اعتدال و قسط حقیقی»، «انصاف» «العَدل: الانصاف»؛ آمده است.
عدالت از دیدگاه ارسطو
ارسطو از جمله اندیشمندانی است که تقسیم بندی متفاوتی از عدالت دارد. در این جا مروری کوتاه بر دیدگاه ارسطو درباره عدل و عدالت خواهیم داشت و برای آگاهی بیشتر باید به کتاب ها و مقالات تخصصی مراجعه شود.
← تعریف ارسطو از سعادت و عدالت
...
