سیف‌الدین ابوبکر محمد بن ایوب ملقب به عادل اول، یکی از پادشاهان سلسله ایوبیان و برادر کوچکتر صلاح‌الدین ایوبی بود. وی نقش مهمی در تاریخ ایوبیان و جنگ‌های صلیبی ایفا کرد. لقب عادل به معنای دادگر و منصف است و این لقب به وی به دلیل سیاست‌ها و رفتارهای نسبتا عادلانه‌اش نسبت داده شده است.
عادل اول کیست؟
نام کامل: سیف‌الدین ابوبکر محمد بن ایوب.
لقب: ملک عادل اول.
تولد و وفات: تولد در دمشق (540 ق)، وفات در حومه دمشق (615 ق).
او برادر کوچکتر صلاح‌الدین ایوبی، مؤسس سلسله ایوبیان، بود و در طول زندگی خود از حامیان و یاران نزدیک او به شمار می‌آمد.
وی در دوران حکومت صلاح‌الدین، نقش مهمی در اداره حکومت ایفا کرد و در جنگ‌های صلیبی و مذاکرات با رهبران صلیبیون، از جمله ریچارد شیردل (پادشاه انگلستان)، نقش مؤثری داشت.
دوران حکومت
پس از مرگ صلاح‌الدین ایوبی در سال 587 قمری، فرزندان صلاح‌الدین بر سر جانشینی به اختلاف افتادند. ملک عادل برای جلوگیری از فروپاشی سلسله ایوبیان، وارد عمل شد و توانست قدرت را به دست گیرد. وی با کنار گذاشتن فرزندان صلاح‌الدین، حکومت را در دست گرفت و برای حفظ انسجام قلمرو ایوبیان، مناطق مختلف را بین پسران خود تقسیم کرد:
مصر: به پسرش، ملک کامل اول.
دمشق: به پسر دیگرش، معظّم.
الجزیره: به پسرش، فائز.
سیاست‌ها و اقدامات
یکی از اهداف اصلی او حفظ یکپارچگی و قدرت قلمرو ایوبیان بود که برادرش صلاح‌الدین بنا نهاده بود. او با سیاستی دقیق توانست از تجزیه این قلمرو جلوگیری کند. ملک عادل در جنگ‌های صلیبی نقش کلیدی ایفا کرد و در مذاکرات صلاح‌الدین با ریچارد شیردل، پادشاه انگلستان، برای ایجاد صلح و روابط دوستانه میان مسلمانان و صلیبیون مشارکت داشت. او سیاست‌های تجاری صلاح‌الدین را ادامه داد و روابط نزدیکی با جمهوری ونیز برقرار کرد که به تقویت تجارت در قلمرو ایوبیان کمک کرد. در اواخر دوران حکومتش، هنگام حمله صلیبیون به شهر دمیاط (در مصر)، شخصاً از این شهر دفاع کرد. اما در جریان این حمله بیمار شد و در نهایت در سال 615 قمری درگذشت.
