صومعه داری

لغت نامه دهخدا

صومعه داری. [ ص َ / صُو م َ ع َ / ع ِ ] ( حامص مرکب )اقامت در صومعه. رهبانی. مجازاً عبادت:
دیو اگر صومعه داری کند اندر ملکوت
همچو ابلیس همان طینت ماضی دارد.سعدی.

فرهنگ فارسی

اقامت در صومعه

جمله سازی با صومعه داری

در درون صومعه معیار داری هیچ نبود در خرابات آی تا حاصل کنی معیار داری
آنی تو که در صومعه مستم داری در کعبه نشسته بت‌پرستم داری
ز کنج صومعه حافظ مجوی گوهر عشق قدم برون نه اگر میل جست و جو داری
به حق بام بلندی که صومعه ملکست مرا به بام برآری چو نردبان داری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اسکل یعنی چه؟
اسکل یعنی چه؟
الکن یعنی چه؟
الکن یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز