سلطان ابادی

[ویکی اهل البیت] سلطان آبادی. ملا فتح الله سلطان آبادی مشهور به ملا فتح علی یکی از علما و آیات بزرگ ربانی، فقیهی مجتهد و مربی اخلاقی است. شیخی جلیل القدر و دانشمندی خدایی است که با وجود مراتب علمی دارای نفس زکیه و انفاس قدسیه انسانی بود. کتاب مآثر او را در جمله فقهای عارف و علمای جامع متذکر است. جناب او در فضائل اخلاقی و زهد و ورع و تقوی بین مردم ضرب المثل بود.
علامه نوری در دار السلام و کلمه طیبه، معظم له را از رجال بزرگ علم و معرفت، زهد و کرامت و وثاقت توصیف نموده، اضافه می نماید که نسبت به من و دیگر افاضل و علمای بزرگ عراق سمت استادی داشت و از کرسی درس اخلاق او برخوردار بودیم. سلطان آبادی با مرحوم میرزای بزرگ معاصر بود و میرزا به او خیلی علاقه داشت و او را تکریم می فرمود و به درخواست میرزا در سامرا بر علما اقامه جماعت و امامت می نمود، وضیع و شریف به علت سجایای اخلاقی و مراتب علمیش به جماعت او افتخار حضور داشتند. وی عالمی عابد، بنده ای خاضع و متواضع بود.
مرحوم محدث قمی و صاحب ریحانة الادب و دیگر تراجم علما به ذکر اوصاف او رفته اند. تاریخ دقیقی از وفات او نیافتم، علی الظاهر در اوایل قرن چهاردهم وفات نموده است.

💡 سبب ترديدها و سرگشتگی عرفانی و معارفی ميرزای اصفهانی گويا اختلاف نظرات ملا فتحعلی سلطان آبادی با برخی از عارفان اين حلقه و از جمله اختلافات با تعاليم ملا حسينقلی همدانی در مباحث اعتقادی و عرفانی و معارفی بود.

💡 می دانيم که ميرزای اصفهانی از طريق سيد اسماعيل صدر با تعاليم عرفانی سلطان آبادی آشنایی داشت.

💡 آن وقت من پرسیدم:-مگر ایشان که بودند؟ میرزا فرمودند:-آخوند ملا فتحعلی سلطان آبادی..