روسازی انعطاف پذیر

دو دسته اصلی از روشهای طراحی روکش روسازی انعطاف‌پذیر وجود دارد:

یک روسازی انعطاف‌پذیر از مخلوط آسفالت گرم (HMA) ساخته شده‌است. مصالح سنگدانه ای تثبیت نشده به‌طور معمول برای لایه اساس استفاده می‌شوند. با این حال، لایه اساس نیز می‌تواند با آسفالت، قیر اسفنجی، < سنگفرش بازیافت شده> سیمان پرتلند یا یک عامل تثبیت کننده دیگر تثبیت شود. لایه زیر اساس معمولاً از مصالح سنگدانه محلی ساخته می‌شود، در حالی که قسمت بالای خاکبستر اغلب با سیمان یا آهک تثبیت می‌شود.

لایه رویه مخلوط آسفالت گرم به عنوان روسازی انعطاف‌پذیر گفته می‌شود. سیستم روسازی فوق‌العاده (به انگلیسی: Superpave) در اواخر دهه ۱۹۸۰ توسعه یافته و تغییراتی در روش طراحی، طراحی مخلوط، مشخصات و آزمایش کیفیت مصالح ارائه داده‌است.