دو کاردی اصطلاحی است که به معنای مشت یا ضربه‌ای اشاره دارد که به زیر گلو زده شود. این ضربه معمولاً در ورزش‌های رزمی، مبارزه تن به تن یا آموزش‌های دفاع شخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد و هدف آن وارد کردن فشار مستقیم به ناحیه حساس زیر حنجره است. به دلیل حساسیت این منطقه، دو کاردی می‌تواند اثر فوری و شدید بر حریف داشته باشد و کنترل یا متوقف کردن او را تسهیل کند.
از نظر آناتومی، ناحیه زیر گلو شامل حنجره و نای است که ضربه به آن می‌تواند موجب ایجاد درد شدید، مشکل در تنفس و حتی ناتوانی موقت در حرکت حریف شود. به همین دلیل، آموزش‌های رزمی و فنون دفاع شخصی معمولاً تاکید می‌کنند که این نوع ضربه باید با دقت و در شرایط کنترل شده به کار رود تا خطر جانی جدی ایجاد نکند.
کاربرد دو کاردی محدود به مبارزات ورزشی نیست و در برخی هنرهای رزمی سنتی به عنوان یک تکنیک کنترل حریف یا دفاع اضطراری آموزش داده می‌شود. این اصطلاح در منابع فقهی و فرهنگ‌های لغت قدیم نیز آمده و به عنوان نوع خاصی از ضربه و مشت شناخته شده که اثر آن بر ناحیه حساس بدن متمرکز است. بنابراین، دو کاردی هم به لحاظ عملی و هم به لحاظ آموزشی اهمیت ویژه‌ای دارد و بخشی از دانش رزمی و فنون مبارزه محسوب می‌شود.
