درویش اصفهانی

چون محمدشاه به پادشاهی رسید به سبب ارادتی که به درویشان داشت وی را به عنوان نایب‌الصدر شیراز انتخاب و اوقاف و وظایف علما و سادات آن دیار را به او واگذار کرد. در زمان رحمت‌علیشاه، سلسله نعمت‌اللهی به اوج قدرت خود رسید و عده بسیاری در دیار اسلام به طریقت نعمت‌اللهی گرویدند. رحمت‌علیشاه مشایخ بسیاری را تربیت کرد که از آن جمله صفی‌علیشاه و حاج محمدکاظم اصفهانی سعادت‌علیشاه را باید نام برد.

از معروفترین شاگردان درویش، میرزا کوچک اصفهانی است که در خط شکسته از استادان مسلم است و از معروفترین شاگردان درویش به‌شمار می‌رود. تاریخ درگذشتش معلوم نیست اما حیات او تا سال ۱۲۲۸ مشخص است. نام کامل او را در جایی ذکر نکرده‌اند و خود او نیز در آثار فراوانی که دارد همه جا «میرزا کوچک» رقم کرده‌است. به استثنای یکی از قطعه‌های او که صریحاً نام خود را «محمد قاسم» ذکر کرده و چنین رقم کرده‌است: «حرره العبدالقل، محمد قاسم، مشهور به میرزا کوچک».