در کوشیدن

فَلا تُطِعِ الْکافِرِینَ نگر تا فرمان کافران نبری، وَ جاهِدْهُمْ بِهِ و باز کوش با ایشان جِهاداً کَبِیراً (۵۲) باز کوشیدنی بزرگ.

هرکه را تیغش دهد هنگام کوشیدن نوید سوی دوزخ باشد او را هم بدین گیتی مقام

دست بیعت با توکل داده ام روز ازل از برای رزق کوشیدن نمی آید ز من

نامرادی بود نوعی آبرو غالب دریغ در هلاک خویش کوشیدیم و کوشیدن نداشت

ترکِ کوشش دامنِ منزل به دست‌آوردن است راهِ خود را دور می‌سازی ز کوشیدن چرا