لغت نامه دهخدا
داریه نم کن. [ دارْ ی َ / ی ِ ن َ ک ُ ] ( نف مرکب ) کسی که پوست داریه را نم کندتا نیکوتر آواز دهد. || متملق. چاپلوس.
داریه نم کن. [ دارْ ی َ / ی ِ ن َ ک ُ ] ( نف مرکب ) کسی که پوست داریه را نم کندتا نیکوتر آواز دهد. || متملق. چاپلوس.
کسی که پوست داریه را نم کند تا نیکوتر آواز دهد
💡 رهت اگر فکند حرص در زمین طمع ز آبرو بگذر خاکش از عرق نم کن