حاج میرزا ابوالفضل زاهدی

در نیمه شعبان سال 1309 هجری قمری، مصادف با سالروز ولادت حضرت قائم آل محمد (عج)، پسری در شهر مقدس قم چشم به جهان گشود. این نوزاد که ابوالفضل نامیده شد، از خاندانی برخاسته از علم و فقاهت بود. بعدها، با کسب مدارج علمی و عملی، به آیت الله آقای حاج میرزا ابوالفضل زاهدی مشهور گشت. ایشان نمونه‌ای بارز از زهد و تقوا بود و در علم و عمل به جایگاهی ممتاز دست یافت. آیت الله زاهدی از خاندانی با اصالت و مرتبط با سادات رضوی بود. پدر ایشان، مرحوم آیت الله حاج ملا محمود، از علما و وعاظ برجسته قم بود و مادرش از نوادگان مرحوم سید عبدالباقی رضوی، خادم حرم مطهر حضرت معصومه (س) به شمار می‌رفت. آیت الله حاج ملا محمود به دلیل سخنان متین و پرمحتوا، از جایگاه ویژه‌ای در میان مردم برخوردار بود و از ذوق و استعداد سرشاری در سرودن اشعار مذهبی بهره‌مند بود. از وی چهار جلد کتاب در مواعظ و مطالب سودمند به یادگار مانده است. مقبولیت عمومی و حسن سلوک آیت الله حاج ملا محمود باعث شد تا مردم قم در دوره دوم مشروطیت، ایشان را به عنوان نماینده خود در مجلس شورای ملی انتخاب کنند. نکته قابل توجه این است که ایشان از این انتخاب بی‌اطلاع بود و این تصمیم به طور خودجوش توسط مردم گرفته شد، چرا که مردم به دنبال شخصیتی دلسوز و مدافع حق و عدالت بودند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] چرخ زمان همچنان در گردش بود، تا این که روز نیمه شعبان سال 1309 ه.ق سالروز ولادت حضرت قائم آل محمد فرارسید. در آن روز مبارک و پرنشاط، پسری در سرزمین مقدس قم از خاندان علم و فقاهت چشم به جهان گشود، که او را ابوالفضل، همنام علمدار کربلا حضرت عباس علیه السلام نامیدند و بعدها پس از پیمودن مدارج علمی و عملی به «آیت الله آقای حاج میراز ابوالفضل زاهدی»، معروف شد.
او به راستی پدر ارزش ها و زاهد دوران بود، رفتار و گفتار و چهره اش نشان از زهد و پارسایی داشت که توانست در مرتبه ای ممتاز از علم و عمل قرار بگیرد. او از خاندان فقه، ارشاد و سیادت بود، چرا که پدرش مرحوم آیت الله حاج ملا محمود، از علما و وعاظ والامقام قم و مادرش از سادات رضوی، نوه مرحوم سید عبدالباقی رضوی از خادمان حرم کریمه اهل بیت علیهم السلام بود و در عصر خود احترام و موقعیت خاصی در میان مردم داشت.
مرحوم آیت الله حاج ملا محمود، از وعاظ و شخصیت های برجسته و توانمند قم بود و همه مردم، خاص و عام، از گفتار متین و پرمحتوایش استفاده می کردند. او به ویژه از ذوقی سلیم و طبعی سرشار از استعداد و خلاقیت برخوردار بود. و قصاید و اشعار پرمحتوا و روانی در مدح و سوگ خاندان رسالت می سرود. از وی چهار جلد کتاب در مواعظ و مطالب سودمند برجای ماند که با شیوه ای زیبا، متنی روان، سلیقه ای خوب و نتیجه گیری های ارزشمند، تدوین شده است. همچنین در اواخر عمر، کتابی در فضیلت صلوات تألیف کرد.
حسن سلوک و مقبولیت عمومی موجب شد قمی ها او را به عنوان نماینده شان در مجلس شورای ملی در دوره دوم مشروطیت، برگزیدند و جالب این که وی از این امر خبر نداشت و مردم به طور خودجوش، متوجه او شدند و چنین تصمیم گرفتند که آیت الله حاج ملا محمود را که - بیان شیوا و رسا در دفاع از حق و عدالت داشت و درد آشنا و دلسوز مردم بود. - به مجلس بفرستند.
در این باره خود می گوید: «در کتابخانه ام، بی خبر نشسته بودم که خبر آوردند، مردم شما را برای نمایندگی و وکالت مجلس شورا برگزیده اند.» او با اجازه مراجع تقلید آن عصر، روانه مجلس شد و در دفاع از حق، عدالت و حریم تشیع علوی به خوبی از عهده این مسئولیت مهم برآمده؛ ولی به خاطر دفاع از حق، استعفا داد و مجلس را ترک کرد.
مرحوم آیت الله حاج ملا محمود، مردی غیور، ملا و صاحب نفوذ بود. سخن درباره حافظه، استعداد، اطلاعات وسیع در علوم مختلف، توانمندی و کفایت در امور اجتماعی و سیاسی ایشان بسیار است و برای آشنایی بیشتر با این عالم تلاشگر، خوانندگان محترم را به مطالعه مطالب زیر دعوت می کنیم:

جمله سازی با حاج میرزا ابوالفضل زاهدی

حاج میرزا فضل‌الله ساوجی از خوشنویسان ایران در زمان فتحعلی شاه است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال نخود فال نخود فال زندگی فال زندگی استخاره کن استخاره کن