«جنگهای بنی اسد» به وقایعی در صدر اسلام اشاره دارد که در آن‌ها قبیله بنی اسد تحت عنوان ارتداد یا مخالفت با حکومت اسلامی وارد درگیری شده‌اند. قبیله بنی اسد یکی از قبایل بزرگ عرب است که از فرزندان «اسد بن خزیمه بن مدرکه» محسوب می‌شوند. در دوره پیش از اسلام، این قبیله در ایام العرب در جنگ‌ها، حلف‌ها و نزاع‌های قبیله‌ای شرکت داشته است. با ظهور اسلام، تعدادی از اعضای بنی اسد مسلمان شدند؛ اما در جریان «ارتداد» برخی از آن‌ها به ویژه در دوره خلافت ابوبکر، از اسلام برگشتند یا مخالفت ورزیدند. رأس آن‌ها، جریان ارتداد بنی اسد است که تحت رهبری طلیحه بن خویلد اسدی رخ داده است. این جریان در زمان خلافت ابوبکر، تهدیدی جدی برای دولت نوپای اسلامی بود. خالد بن ولید فرمانده مسلمانان مأمور سرکوب ارتداد بنی اسد شد و پس از نبردها و مواجهات، آنان را دوباره به اسلام بازگرداند. جنگ‌ها غالباً منطقه‌ای بوده‌اند و درباره تعداد دقیق شرکت‌کنندگان و مکان دقیق آن‌ها منابع با اختلافاتی مواجه‌اند، اما اهمیت آن‌ها در ثبت وفاداری‌ها و تثبیت حکومت اسلام در حجاز، به ویژه پس از پیامبر، بسیار زیاد است.
جنگ های بنی اسد
دانشنامه اسلامی
در مقاطعی بنی اسد با برخی قبایل همپیمان بودند، هرچند درگیریهایی نیز میانشان روی می داد. از همپیمانان آنان می توان به قبیله طیّ، بنو عامربن صعصعه و یهود خیبر اشاره کرد. بنی اسد از قبایل جنگجوی عرب به شمار می آیند. و در نبردهای گوناگون عصر جاهلی و اسلامی حضور داشتند.
مهم ترین جنگهای آنان پیش از اسلام
از مهم ترین جنگهای آنان پیش از اسلام، جنگ با قبیله «طیّ» بود که به «یوم ظهر الدهناء» شهرت یافت؛ نیز نبرد با بنی تمیم در «ذات الحناظل» که به کشته شدن عمرو بن اثیر رئیس بنی تمیم انجامید. از نبرد آنان با بنو عامر بن صعصعه نیز به «یوم ذی علق» یاد شده است و نبرد دیگر آنان در منطقه ای از نجد بنام «خوّ» است که بنی اسد بر بنی یربوع شبیخون زدند؛ اما مشهورترین جنگ آنان نبرد «یوم حُجر» است که طی آن اعضای تیره ای از اسد به نام بنی کاهل بن اسد بر اثر بد سیرتی حجر پدر شاعر معروف عرب امرؤ القیس که پس از حارث بن عمروآکل المرار، ریاست بنی اسد را بر عهده داشت بر وی شوریدند و او را کشتند و بدین وسیله از یوغ کندیان رهایی یافتند. در پی این واقعه یمنیها و آل کنده به قصد سرکوب بنی اسد و دیگر قبایل نزاری دست به تهاجم زدند؛ اما در نهایت منهزم شدند. مطابق گزارش یعقوبی پس از آگاهی امرؤ القیس از کشته شدن پدرش، وی خود قصد بنی اسد کرد؛ اما چون خود را از رویارویی با آنان ناتوان دید به یمن رفت.
دوتن از شخصیتهای بنی اسد
دوتن از شخصیتهای آنان در این عصر، خالد بن نضلة بن اشتر اسدی رئیس بنی اسد و عوف بن عامر بودند که عوف در میان بنی اسد به کهانت می پرداخت.
عوامل شهرت بنی اسد
...
